Grecki styl
Malowane na biało niskie budynki świetnie odbijają promienie słoneczne – choć i tak w większości greckich domostw instaluje się teraz klimatyzacje, a ochłody najlepiej szukać nad wodą lub w przydomowym basenie. Niebieskie okiennice i drzwi wpisały się na stałe w hellenistyczny pejzaż – mało osób jednak wie, że kolor ów wynika ze względów praktycznych. Ot, ciemny błękit odstrasza robactwo… Co jeszcze charakteryzuje grecki styl? Motywy marynistyczne oraz naturalizm.
W ogródkach pachną przyprawy, we wnętrzu mieszkań – pyszne przetwory, chleb moczony w oliwie, ser fera, pieczona jagnięcina i owoce morskie. Jeśli zaś chodzi o wystój wnętrza, to próżno szukać tu patosu, klasycznego nadęcia czy przepychu antycznych świątyń. Jest swojsko i wygodnie. Nie da się też nie zauważyć powierzchniowej asymetrii. Bo greccy projektanci uwielbiają krzywe schodki, kolumny, różnice w poziomach, przepierzenia oraz nierówno rozmieszczone okna.
Zgodnie z grecką filozofią to ludzie tworzą miejsce, nie odwrotnie. Na komodach i ścianach wiszą więc zdjęcia przodków, fotografie rodzinne, pocztówki z wypraw różnych czy turystyczne pamiątki. Makatki, amforki, lampki oliwne i poświęcone świece, mają swoje osobne, wyróżnione miejsce. Do tego dużo zieleni – roślinność ma cieszyć oko i dzielnie radzić sobie z upalnym klimatem. W koszykach bądź wazonach leżą zasuszone bukiety, w misach – warzywa i drobne przekąski. Posadzki – kamienne, stopy chłodzące, półki na książki – grube, znaczne ciężary wytrzymujące.
Z jakich kamieni budowlańcy wznoszą greckie domy? Dominuje granit, trawertyn, piaskowiec oraz łupki. Najcenniejsze są marmury. Z nich wykonuje się schody, balustrady, obudowy do kominków, łazienkową armaturę. Ornamentyka taka sama jak za czasów Peryklesa: liście akantu, malunek fali bądź spirali nawiązuje do bliskości natury, a geometryczne zdobienia są pochwałą antycznego – logicznego myślenia. Kolorystyka? Do przewidzenia: biel czystego piasku, połączona z wielkim błękitem, symbolizującym związek z morzem, z żeglowaniem, z szeregiem dawnych bóstw, które służyły oceanom, kąpały się w morskiej pianie (kolory tego typu znajdziesz pod adresem: http://www.castorama.pl/produkty/wykonczenie/malowanie/farby-wewnetrzne/farby-kolorowe.html). Szafir greckiego nieba pojawia się w dodatkach dekoratorskich: na haftach, kaflach, na naczyniach i poszczególnych meblach. Tłem dla intensywnych, niebieskich plam, są odcienie piasku, drewna oraz ziemi, pojawiające się na dywanach, ścianach, obiciach kanap. Słowem – całość aranżacji – zwykle – jest wielce przemyślana.
Najważniejszym meblem w domu jest stół – wokół niego zasiada cała rodzina, a posiłku nie można skończyć, nim mężczyzny – głowa rodziny – nie odłoży łyżki lub widelca. Blat stołu ugina się od wymyślnych potraw. Do popicia – wino bądź chłodna, źródlana woda. Wiele osób prezentuje w salonach swe kolekcje: kompozycje z rycin, zbiór dużych, żeliwnych kluczy, stos muszel. Istotny jest również kącik wypoczynkowy, do którego można udać się na sjestę. Nad kanapą – prawosławny krzyż, różaniec, ikona z wizerunkiem świętych.
Styl grecki jest stylem minimalistycznym, choć okraszonym różnymi kulturowymi naleciałościami. Od Turków przejęto zamiłowanie do tkanych chodników i złoconych kap, kładzionych na łóżka. Z Europy przyszła moda na nowoczesność w kuchni i w łazience, na gromadzone w domach media, odbiorniki do ich odtwarzania. Jednak, bez wątpienia, grecka aranżacja wnętrz, warta jest naśladowania!